- secessio
- sēcessĭo, ōnis, f. [secedo, I. B.].I.(Acc. to secedo, I. B. 1.) A going aside to consult, etc., a withdrawal:II.
seductiones testium, secessio subscriptorum,
Cic. Mur. 24, 49:milites vesperi secessionem faciunt,
Caes. B. C. 1, 20, 1:primores, secessione factā, etc.,
having withdrawn, Liv. 21, 14, 1. —(Acc. to secedo, I. B. 2.) A political insurrectionary withdrawal or separation; a schism, secession (the prevailing signif. of the word;syn.: defectio, seditio): ultima rabies secessio ab suis habebatur,
Liv. 7, 40, 2:secessionem tu illam existimasti, Caesar, initio, non bellum,
Cic. Lig. 6, 19:tum demissi populo fasces, tum provocationes omnium rerum, tum secessio (pern. secessiones) plebis, etc.,
Cic. Rep. 1, 40, 62 Mos. N. cr.; cf. Liv. 2, 32 sq.; 3, 39; Caes. B. C. 1, 7:per secessionem armati Aventinum occupavere,
Sall. J. 31, 17:in secessione Crustumerinā,
Varr. L. L. 5, § 81 Müll.; cf.:secessio ab decemviris facta est,
Liv. 3, 51:in Aventinum montem secessionem factam esse,
id. 2, 32.
Lewis & Short Latin Dictionary, 1879. - Revised, Enlarged, and in Great Part Rewritten. Charlton T. Lewis, Ph.D. and Charles Short. 2011.